(schreef Hank Heijn in haar aan mij verzonden boek) Enkele jaren geleden toen we naar Nederland waren gevlucht: ontheemd en alles kwijt, waren er nauwelijks mensen die zich om ons bekommerden. Of beter gezegd: we lieten nog maar weinig mensen toe in ons leven vanuit schaamte, teleurstelling en groot verdriet. We hadden onze droom niet [...]
lees verder 
(Het huis heeft op jullie gewacht…) Vergeet nooit je dromen op te geven, wat anderen ook zeggen. “Ben realistisch” is daarbij bijna een cynische opmerking, omdat je dan geneigd bent om mee te gaan in de beperkingen en angsten van de ander. Durf groot te denken, beseffende dat klein denken jou ook kleiner maakt! Wie [...]
lees verder
Eenmaal geland in de Dordogne, begint het grote genieten! Alles is nog nieuw en onbekend en de meubels zijn nog niet gearriveerd, dus kamperen we in ons nieuwe huis aan de rand van het bos, aan een doodlopend weggetje. Dat heeft zeker zijn charme. We wonen nu naast Fransen die ons werk begrijpen. Beide buren [...]
lees verder
Wanneer je iets in de wereld neer wilt zetten, moet je vooral jezelf laten zien. Dat is dan het motto. Maar wat is dat: jezelf laten zien? Ik zie dagelijks vele livestreams via facebook en verbaas me erover wat mensen toch allemaal met de wereld willen delen, alsof we daarop zitten te wachten. Het komt [...]
lees verder
door Loek Knippels Neerlandici hebben het druk komende weken nu de verkiezingskoorts in volle gang is. Er wordt wat af gekeuveld, discussie noemt men dat. En dan hoor ik steeds weer zeggen: “Wilders is een ontzettend goede debater!” Ik ben de weg kwijt!! Een ‘goede’ debater: dat heb ik vroeger toch anders geleerd. Een goede [...]
lees verder
Vroeger kreeg ik als kind een bijnaam, die wel op een heel bijzondere manier tot stand kwam. Broer Wim bezocht het vervolgonderwijs en had zijn eerste Engelse les achter de rug waar hij het woord ‘the teacher’ leerde. Thuis was ik altijd schooltje aan het spelen met de kinderen uit de buurt. Hij kwam terug [...]
lees verder
Eigenlijk ben ik nooit een doe-maar-normaal-kind geweest. Ik zocht graag mijn eigen weg en bedacht dingen die niet zo pasten bij de kleine Loek. Ik weet nog goed hoe ik een wielercross in het dorp organiseerde – ik was tien jaar – en hoe ik de plaatselijke winkeliers afging voor prijzen. Toen durfde ik dat [...]
lees verder
In 2008 – net voor de aanvang van de crisis – kochten we een ander huis om daar in de toekomst te gaan wonen en werken.We hadden echter ons project in de Ardèche nog niet verkocht. Hier begon onze persoonlijke crisis. “Heel veel diepe dingen kan je niet in je eentje oplossen Want je bent [...]
lees verder
Vrijdag 8 juli gingen we nieuwsgierig en met de ‘moed der wanhoop’ naar Standdaarbuiten, waar een graancirkel was ontdekt. Beiden hebben we wel het een en ander gelezen over dit fenomeen, maar nog nooit een graancirkel in het echt gezien. We werden alsmaar stiller, hoe dichter we bij de plek kwamen. Er stonden wat auto’s [...]
lees verder
We kennen allemaal wel de ‘piramide van Abraham Maslow’ waarbij hij vertrekt vanuit de basisbehoeften van de mens. Er is zelfs een bepaalde hiërarchie in de piramide: aan de basis staat de lichamelijke behoeften zoals voedsel, water, onderdak. Dat blijkt elk mens nodig te hebben. Tenslotte groei/ontwikkel je door via veiligheid, sociale contacten, respect en [...]
lees verder